มอเตอร์กระแสสลับ 110V 220V 380V

มีสองเหตุผลหลัก:

1. ส่วนใหญ่มาจากด้านโรเตอร์: เมื่อมอเตอร์เหนี่ยวนำอยู่ในสถานะหยุด จากมุมมองแม่เหล็กไฟฟ้า เช่นเดียวกับหม้อแปลงไฟฟ้า ขดลวดสเตเตอร์ของมอเตอร์ที่เชื่อมต่อกับด้านแหล่งจ่ายไฟจะเทียบเท่ากับขดลวดปฐมภูมิของ หม้อแปลงไฟฟ้าและการพันขดลวดโรเตอร์ในวงจรปิดเทียบเท่ากับขดลวดทุติยภูมิของหม้อแปลงไฟฟ้าที่ลัดวงจรไม่มีการเชื่อมต่อทางไฟฟ้าระหว่างขดลวดสเตเตอร์และขดลวดโรเตอร์ มีเพียงการเชื่อมต่อแบบแม่เหล็กเท่านั้นฟลักซ์แม่เหล็กจะสร้างวงปิดผ่านสเตเตอร์ ช่องว่างอากาศ และแกนโรเตอร์เมื่อโรเตอร์เปิดอยู่เนื่องจากความเฉื่อย สนามแม่เหล็กที่กำลังหมุนจะตัดขดลวดโรเตอร์ที่ความเร็วตัดสูงสุด (ความเร็วซิงโครนัส) ทำให้ขดลวดโรเตอร์กระตุ้นให้เกิดแรงเคลื่อนไฟฟ้าสูงสุดที่เป็นไปได้ดังนั้น กระแสไฟฟ้าขนาดใหญ่จะไหลในตัวนำโรเตอร์ ซึ่งสร้างพลังงานแม่เหล็กเพื่อชดเชยสนามแม่เหล็กสเตเตอร์ เช่นเดียวกับที่ฟลักซ์แม่เหล็กทุติยภูมิของหม้อแปลงจะชดเชยฟลักซ์แม่เหล็กปฐมภูมิ

เพื่อรักษาฟลักซ์แม่เหล็กเดิมซึ่งเหมาะสมกับแรงดันไฟฟ้าในขณะนั้น สเตเตอร์จะเพิ่มกระแสโดยอัตโนมัติในเวลานี้ กระแสของโรเตอร์มีขนาดใหญ่มาก ดังนั้นกระแสสเตเตอร์จึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก แม้จะสูงถึง 4~7 เท่าของกระแสที่กำหนด ซึ่งเป็นสาเหตุของกระแสสตาร์ทขนาดใหญ่

เมื่อความเร็วของมอเตอร์เพิ่มขึ้น ความเร็วที่สนามแม่เหล็กสเตเตอร์ตัดตัวนำโรเตอร์จะลดลง แรงเคลื่อนไฟฟ้าเหนี่ยวนำในตัวนำโรเตอร์จะลดลง และกระแสในตัวนำโรเตอร์ก็ลดลงเช่นกันดังนั้นส่วนของกระแสสเตเตอร์ที่ใช้ในการต่อต้านอิทธิพลของฟลักซ์แม่เหล็กที่เกิดจากกระแสของโรเตอร์ก็จะลดลงเช่นกัน ดังนั้นกระแสสเตเตอร์จึงเปลี่ยนจากมากไปหาน้อยจนเป็นเรื่องปกติ

2. ส่วนใหญ่มาจากด้านสเตเตอร์: ตามกฎของโอห์ม เมื่อแรงดันไฟฟ้าเท่ากัน ค่าความต้านทานยิ่งน้อย กระแสก็จะยิ่งมากขึ้นในขณะที่สตาร์ทมอเตอร์ อิมพีแดนซ์ในลูปกระแสเป็นเพียงความต้านทานของขดลวดสเตเตอร์ ซึ่งโดยทั่วไปทำจากตัวนำทองแดง ดังนั้นค่าความต้านทานจึงน้อยมาก มิฉะนั้นกระแสจะมีขนาดใหญ่มาก

ในระหว่างกระบวนการเริ่มต้น เนื่องจากผลของการเหนี่ยวนำแม่เหล็ก ค่ารีแอกแตนซ์ในลูปจะค่อยๆ เพิ่มขึ้น ดังนั้นค่ากระแสจะลดลงอย่างช้าๆ ตามธรรมชาติจนกระทั่งคงที่